İnanç :::

1. Bir düşünceye gönülden bağlı bulunma
   Örnek: Otuz yıl boyu, Türk tiyatrosunun, Türk oyunları ile kalkınacağına inancını bir gün yitirmedi. H. Taner


2. Birine duyulan güven, inanma duygusu.


3. İnanılan şey, görüş, öğreti
   Örnek: Kendi getirdikleri inançtan başka her şeye kapalıdır zevkleri. N. Ataç


4. Tanrı'ya, bir dine inanma, iman, itikat


5. Bir şeyi güvenle doğru sayma tutumu. Bu anlamda: 1- Yeterince gerekçesi bulunmayan, kesin olmayan bir şeyi doğru sayma; us yoluyle genel geçer bir doğrulama yapmadan, başkasının tanıklığı üzerine kurulmuş kanıtları, hiç bir kuşku duymaksızın onaylama. 2- Öznel olarak yeterli olan, ama nesnel olarak yeterli olmayan gerekçelerden ötürü bir şeyi doğru sayma. // Bu: a. usa uygun, b. duygulara uygun, c. istemeye uygun bir kanı ve onaylama olabilir. 3- Bütün yapıp etmelerimizin temelinde bulunan yaşamadan gelen zorunlulukla dış dünyanın (nesnelerin, başka benlerin, Tanrı'nın) var olduğunu kabul etme; bilimsel, ahlaksal, estetik ve fizikötesi açıklamalarda, önermelerin doğruluğunu onaylama. 4- (Hume'da) Alışkanlık kavramı ile bağlılık içinde temel kavramlardan biri: Bir algı ya da anıya bağlı duygu ; Hume'a göre var olma, algılanmış olma ile aynı şey olduğundan var olma algılanmadan edinilen birinançtır. 5- Kişisel düşünmeye dayanmayan, ortaklaşa düşüncenin yansısı olan onaylama ve inanış. (Sanı olarakinanç.) 6- Yabancı bir yetkenin etkisiyle bir şeyi doğru sayma; bu anlamdainanç, inanılan, özellikle dinsel alanda doğru sayılan şeydir.T. : itikat

inanç ::: görüş, iman, itikat, kanaat, kanı