EiMME ::: (İmam. C.) İmamlar. (Bak: İmam)

"); Eimme ::: (a. i. imâm'ın c.) : (bkz. : imâm).

eimme-i dîn ::: din imamları.

eimme-i erbaa ::: (dört İmam olup Müslümanların en büyük müctehidlerinden. en meşhur hukuk âlim. lerindendir) : [Ebû Hanîfe; Ahmed bin Idrîs-eş-Şâ-fiî; Mâlik bin Enes; Ahmed bin Hanbel].

eimme-i isnâ-aşer ::: (Şîîlerde Hz. Ali ile başlıyarak Mehdî ile sona eren on iki İmam). [Hz. Aiî; Hz. Hasan; Hz. Hüseyin; Hz. Zeyn-ül-Abidîn; Hz. Imâm-ı Bakır; Hz. Ca'fer-üs-Sâdık; Hz. Mûsâ Kâzım; Hz. Alî bin Mûsâ; Hz. Muhammed-ün-Nakî; Hz. Alîyy-üt-Taki; Hz. Hasan-ül-Askerî; Hz. imâm-ı Mehdî].

eimme-i mahallât ::: mahalle imamları.

eimme-i mahallât ::: eimme-i nuhât : nahiv (sintaks) âlimleri.

eimmet-ül-esmâ ::: "esmanın başı" : tas. hay, âlim, mürif, kadir, semi', basîr, mütekellim olmak üzere yedi isim demek olan esmâ-i seb'a yerinde kullanılır.

eimme ::: imamlar, öncüler.

eimme ::: imamlar , önderler

eimme ::: ‬imamlar

eimme ::: önderler

EİMME :::