SAiD ::: (Sa'd. dan) Saadetli. Allah (C.C.) kendisini sevmiş. O'nun rızasına ermiş olan. Ahireti için çalışan kimse. Mes'ud. Mübarek. Bahtiyar.

SAiD ::: (Suud. dan fâil) Yukarı çıkan, yükselen, kalkan.

SAiD ::: Kolun, bilek ile dirseği arasındaki kısmı. Mirfak.

SAiD ::: Yukarıdaki temiz toprak, pislikten uzak pâk toprak. Yeryüzü. * Yol, tarik. * Mezar, kabir. * Yüksek. * Yukarı çıkan.

saîd ::: (a. s.) : 1) mutlu, uğurlu, (bkz : ferhunde, mes'ûd, mübarek). 2) âhiretini hazırlamış [kimse] . 3) i. erkek adı.

sâid ::: (a. s. suûd'dan) : yukarı çıkan, yükselen, kalkan, kalkıcı.

saîd ::: (a. s. suûd'dan) : 1) yüksek 2) yukarı çıkan.

sâid ::: (a. i. c. : sevâid) : kolun dirsekle bilek arasındaki kısmı, (bkz. : mirfak). sâid-i billur : bembeyaz kol. sâid-i sîmîn : gümüş gibi kol.

Said :::

1. bak. say.

saîd ::: saadete ermiş , mutlu , mesut , saadetli

sâid ::: kol , bilek ile dirsek arası

sâid ::: ‬kol

sâid ::: bilek ile dirsek arası

saîd ::: (a. s.) 1) mutlu, uğurlu, (bkz : ferhunde, mes'ûd, mübarek). 2) âhiretini hazırlamış [kimse] . 3) i. erkek adı.

sâid ::: (a. s. suûd'dan) yukarı çıkan, yükselen, kalkan, kalkıcı.

saîd ::: (a. s. suûd'dan) 1) yüksek 2) yukarı çıkan.

sâid ::: (a. i. c. : sevâid) kolun dirsekle bilek arasındaki kısmı, (bkz. : mirfak). sâid-i billur : bembeyaz kol. sâid-i sîmîn : gümüş gibi kol.

SAİD :::