EBRaR ::: (Berr. C.) Özü sözü doğru olanlar, hamiyetliler. Sâdıklar. İyiler.

ebrâr ::: (a. s. berr'in c.) : hayır sahipleri, iyiler; dindarlar, özü sözü doğru olanlar. Şeş-ebrâr (altı hayır sahibi) : Hz. Ebû Bekir; Hz. Ömer; Hz. Osman; Hz. Alî; Hz. Hasan; Hz. Hüseyin.

ebrâr-ı ümmet ::: ümmetin hayırlı insanları.

ibrâr ::: (a. i.) : yeminin doğruluğu tasdik edilme.

ebrâr ::: hayırlılar, iyiler.

EBRaR ::: Kur'ân-ı kerîmde meâlen buyruldu ki:

Muhakkak ki ebrâr, nîmetleri devamlı olan Naîm Cenneti'ndedirler. (Mutaffifîn sûresi: 22)

Allahü teâlâ ebrâra, anne ve babalarına ve çocuklarına iyilik yapmaları sebebiyle bu ismi verdi. (Hadîs-i şerîf-İbn-i Asâkir)

2) Nefislerinin sevgisinden kurtulmamış olup, nefislerini azâbdan korumak ve nîmetlere kavuşturmak için ibâdet eden; tasavvufta sona varmamış.

Ebrâr bana kavuşmayı çok istiyor. Ben de onları çok istiyorum. (Hadîs-i kudsî-Deylemî, İhyâ)

Ebrâr, Allahü teâlâya nîmetlerine kavuşmak için ve azâbından korktukları için ibâdet ederler. Bu iki dilekleri ise nefislerinin arzularıdır. Çünkü bunlar, Allahü teâlânın zâtını sevmek seâdetine kavuşmamışlardır. (İmâm-ı Rabbânî)

ebrâr ::: iyi insanlar , iyiler , dürüst insanlar

ebrâr ::: ‬iyi insanlar

ebrâr ::: dürüst insanlar

ibrâr ::: (a. i.) yeminin doğruluğu tasdik edilme.

EBRÂR :::