el ~ ال
Kamus-u Fransevi - el ~ ال maddesi. Sayfa: 132 - Sira: 3
Qu'est-ce que el ال , le sens du mot ال. A propos ال turque. Dictionnaire de langue ottomane
ال fransızca ne demek, ال anlamı, manası, fransızca osmanlıca sözlük
ال ماذا تقصد الفرنسية ال وسائل الفرنسية ال معنى الفرنسي، قاموس العربية الفرنسية
el ~ ال güncel sözlüklerde anlamı:
el ::: ep
"); el- ::: (a. h.) : Arapça "harf-i ta'rîf" olup kelimelerin başında bulunur ve ismin mânâsını tarif ve tâyin etmiye yarar. Arapçadaki terkiplerde, has isimlerde ve Osmanlıcadaki izafet ve sıfat terkiplerinde kullanılır. Hurûf-i şemsiyyeden biriyle başlıyan kelimelerin evveline geldiğinde l yerine o harf şeddeli okunur : "eşşems" gibi. (bkz. : hurûf-i şemsiyye).
El :::
- Kolun bilekten parmak uçlarına kadar olan, tutmaya ve iş yapmaya yarayan bölümü
Örnek: El var, titrer durur, el var yumuk yumuk / El var pençe olmuş, el var yumruk. Z. O. Saba - Sahiplik, mülkiyet.
- Kez, defa.
- İskambil oyunlarında kâğıt atma sırası.
- Yönetim, baskı, etki.
- Bazı nesne ve araçların tutmaya yarayan bölümü.
- Aracı, vasıta.
- Yabancı, yakınların dışında kalan kimse
Örnek: Kâtip benim ben kâtibin el ne karışır! Halk türküsü - Ülke, yurt, il
Örnek: Çöller, Yemen ellerinden betermiş. A. Gündüz - Halk, ahali.
- Oba, aşiret
Örnek: Kalktı göç eyledi Afşar elleri / Ağır ağır giden eller bizimdir. Dadaloğlu - İnsan ya da maymunlarda tutma organı olarak gelişmiş, avuç içi ve parmaklardan oluşan kolun uç bölgesi.T. : yed
âl ::: sülale , aile , yüce , yüksek , soy
el- ::: (a. h.) Arapça
el ::: ahali, aşiret, baskı, defa, etki, halk, il, kez, memleket, mülkiyet, pençe, ülke, yab
ancı, yönetim, yurt