HaDiM ::: (Hidmet. den) (C.: Huddâm) Hademe, hizmetçi, hizmet eden, işe yarayan. * İmân ve İslâmiye'te ve millete faydalı olmağa çalışan. * Erkekliği yok edilmiş olanlar. Bunlardan saraylarla büyük kişilerin konaklarında çalışanlara Hadim ağası denilirdi. Osmanlı İmparatorluğunda bunlardan, büyük mevkilere yükselenler olmuştur. Hattâ sadrazam olanlar bile vardır.

HaDiM ::: Yıkıcı olan, yıkan, tahrib eden.

hadim ::: (a. s. hidmet'den. c. : hadem. hademe. huddâm) : 1) hizmet eden, yarıyan.

hâdim-i pîr ::: astr. Zuhal (satürn) gezeğeni.

hâdim-ül-fukarâ ::: fakirlere hizmet eden. 2) i. harem ağası, (bkz. : hâce-serâ).

hâdim-ül-haremeyn-üş-şerîfeyn ::: (Mekke ve Medîne gibi iki kutsal yere hizmet eden) : Osmanlı pâdişâhlarına verilen bir unvan. [Yavuz'dan sonra].

hadim ::: (a. s. hedm'den.) : hedme-den, yıkan, yıkıcı.

hâdim-ül-lezzât ::: (lezzetleri yıkan) : Azrail, (bkz. : Melek-ül-mevt).

hâdim ::: hizmet eden.

hâdim ::: yıkan, mahveden.

hâdim ::: hizmetçi , hizmet eden , yıkan

hâdim ::: ‬hizmetçi

HÂDİM :::