NATIK ::: Konuşan. Söz eden, söyleyen, beyan eden. İdrak eden. Bildiren. Fikir ederek düşünen. * Altın ve gümüş gibi olan mal.

nâtık ::: (a. s. nutk'dan) : 1) söyleyen, konuşan, lâkırdı eden. (bkz. : gûyâ, gûyende, suhan-senc). Gayr-i nâtık konuşma ve düşünce, den mahrum. 2) idrâk eden, düşünen. 3) bir ifâdesi olan. 4) bir şeyi gösteren. 5) beyân eden, bildiren, bildirici. Hayvân-ı nâtık (konuşan hayvan) : insan. 6) erkek adı. [müen. "natıka"]

nâ-tırâş, nâ-tırâşîde ::: (f. b. s.) : yontulmamış, tıraş olmamış, terbiye görmemiş, ham kaba.

nâtık ::: (a. s. nutk'dan) : 1) söyleyen, konuşan, lâkırdı eden. (bkz. : gûyâ, gûyende, suhan-senc). Gayr-i nâtık : konuşma ve düşünce, den mahrum. 2) idrâk eden, düşünen. 3) bir ifâdesi olan. 4) bir şeyi gösteren. 5) beyân eden, bildiren, bildirici. Hayvân-ı nâtık (konuşan hayvan) : insan. 6) erkek adı. [müen. "natıka"]

nâtık ::: konuşan.

nâtık ::: konuşan , söz eden , söyleyen

nâtık ::: ‬konuşan

nâtık ::: (a. s. nutk'dan) 1) söyleyen, konuşan, lâkırdı eden. (bkz. : gûyâ, gûyende, suhan-senc). Gayr-i nâtık konuşma ve düşünce, den mahrum. 2) idrâk eden, düşünen. 3) bir ifâdesi olan. 4) bir şeyi gösteren. 5) beyân eden, bildiren, bildirici. Hayvân-ı nâtık (konuşan hayvan) : insan. 6) erkek adı. [müen.

nâ-tırâş, nâ-tırâşîde ::: (f. b. s.) yontulmamış, tıraş olmamış, terbiye görmemiş, ham kaba.

nâtık ::: (a. s. nutk'dan) 1) söyleyen, konuşan, lâkırdı eden. (bkz. : gûyâ, gûyende, suhan-senc). Gayr-i nâtık : konuşma ve düşünce, den mahrum. 2) idrâk eden, düşünen. 3) bir ifâdesi olan. 4) bir şeyi gösteren. 5) beyân eden, bildiren, bildirici. Hayvân-ı nâtık (konuşan hayvan) : insan. 6) erkek adı. [müen.

Nâtık ::: Bildiren; bildirici; gösterici; söyleyen; konuşan; idrak eden; düşünen nazara almak göz önüne almak

Nâtık ::: Bildiren; bildirici; gösterici; söyleyen; konuşan; idrak eden; düşünen nazara almak göz önüne almak

natık ::: hatip

natık :::

NATIK :::