AKRABA ::: Aralarında soyca, nesebce yakınlık olanlar. Yakınlar.

akrabâ ::: (a. i.) : aralarında soy yakınlığı olanlar, [aslı akribâ’dır], (bkz. : akribâ).

akrabâ ::: yakınlar, hısımlar.

AKRABa ::: Allahü teâlâ Kur'ân-ı kerîmde meâlen buyurdu ki:

Akrabâna (onları gözetmek, ziyâret etmek ve yardım etmek), fakîre ve yolcuya (durumlarına göre zekât ve yiyecek vermek sûretiyle) hakkını ver! Elindekini isrâf etme. (İsrâ sûresi: 26)

Ey ümmetim! Beni Peygamber olarak gönderen Allahü teâlâya yemin ederim ki, fakîr akrabâsı varken, başkalarına verilen zekâtı Allahü teâlâ kabûl etmez. (Hadîs-i şerîf-Et-Tergîb vet-Terhîb)

Akrabânıza yardım ve iyilik ediniz. Hâllerini, hatırlarını sorunuz. Muhtâç iseler ellerinden tutunuz. Onları incitmekten çok sakınınız. Babanızın emrinden sakın çıkmayınız. Amcanızın derdiyle dertleniniz. Dayınızın hâlinden gâfil olmayınız. Diğer akrabânızı akrabâlık derecesine göre arayınız ve onlara yardımcı olunuz. Böyle yaparsanız Allahü teâlânın ikrâm ve ihsânlarına kavuşursunuz. (Muhammed Rebhâmî)

Akraba :::

1. Kan veya evlilik yoluyla birbirine bağlı olan kimseler, hısım
   Örnek: Geceleyin, babam, amcam, akrabamız, hepsi istasyonda idiler. Y. K. Beyatlı


2. Oluşma yönünden aynı kaynağa dayanan şeyler.


3. Biri, diğerinin doğurduğu sonuç veya olgular.


4. Aynı kandan gelen ya da geldiklerine inanan bireylerle, birtakım uygulama ve kutsamalarla aralarında kan birliği sağlanan bireylere verilen ad. bk.akrabalık, dirimbilimselakraba, atasoyluakrabalık.

akrabâ ::: yakınlar , akraba

akraba ::: aralarında soyca , nesebce yakınlık olanlar , yakınlar

akrabâ ::: ‬akraba

akrabâ ::: yakınlar

akrabâ ::: (a. i.) aralarında soy yakınlığı olanlar, [aslı akribâ’dır], (bkz. : akribâ).

akraba ::: hısım, kohum

AKRABA :::