mülemma' ::: (a. s. lem'den) : 1) telmi' edilmiş, parlak, (bkz. : revnak-dâr). 2) ala ca, renk renk. 3) (i. ed. : c. mülemmaât) bir kıs mı türkçe, bir kısmı arapça veya farsça söylenmi : olan manzume. 4) bulaşmış, sıvanmış. Mürg-i mü lemma-beden : Güneş.

mülemma' şemse ::: g. s. ciltli kitaplarda kabir ortasında bulunan şemse ile köşebentlerin araş tezhiple doldurulmuş ise bu çeşit şemseye verilen bir ad.

Mülemma ::: Bir şiirin bazı mısraları, bölümleri veya bir mısranın bazı sözcüklerin değişik dillerde yazılması. Divan edebiyatında Arapça, Farsça, Yunanca’nın Türkçe ile birlikte kullanıldığı şiirler yazılmıştır. Tanzimat’tdan sonra bu dillere Fransızca da eklenmiştir.