gün ::: (f. i.) : haya, husye.

kevn ::: (a. i. c. : ekvân) : 1) olma. 2) var olma, varlık, vücut. Âlem-i kevn û fesâd : dünyâ.

kevn ü fesâd ::: olma ve bozulma. kevn ü mekân : varlık, kâinat.

"); kûn ::: (f. i.) : kıç, kuyruk sokumu bölgesi, (bkz. : mak’ad).

Gün :::

1. Yer yuvarlağının kendi ekseni etrafında bir kez dönmesiyle geçen 24 saatlik süre


2. İçinde bulunulan zaman
   Örnek: Aylıkları, günün ihtiyaçları karşısında devede kulak gibi kalıyordu. R. N. Güntekin


3. Zaman, sıra
   Örnek: Biz bu ihtiyara son günlerinde hiç aklından geçirmediği bir saadet sağladık. H. Taner


4. Çağ, devir.


5. İyi yaşanmış zaman.


6. Güneş


7. Güneş ışığı.


8. Gündüz


9. 1 - güneş'in öğleden art arda iki geçişi arasındaki zaman süresi. 2 - Ortalığın aydınlık olduğu zaman aralığı.T. : yevm

kevn ::: varlık , alem

kevn ::: ‬varlık

gün ::: (f. i.) haya, husye.

kûn ::: (f. i.) kıç, kuyruk sokumu bölgesi, (bkz. : mak’ad).

gün ::: çağ, devir, gündüz, güneş, sıra, tarih, zaman