KEş ::: f. (Keşiden) Çekmek fiilinin emir kökü. Birleşik kelimeler de yapılır. Meselâ: Cefâ-keş $ : Cefâ çeken. Esrar-keş $ : Esrar çeken, esrar içen serseri.

KEş ::: Yoğurt peyniri, yağsız âdi peynir.

KEş ::: Akılsız, kolay aldanır. Ahmak.

keş ::: key

"); keş ::: (f. s. c. : keşân) : çeken, çe kici. Afyon-keş : afyon çeken.

Cefâ-kes ::: cefâ çeken. Dil-keş : gönül çeken.

Sîm-keş ::: sırma İşliyen. . gibi.

kiş ::: (f. i.) : satranç oyununda bir taşı zorlama.

-küş ::: (f. s.) : öldüren, öldürücü. Düşman-küş : düşman öldüren. Merdüm-küş : adam öldüren. Zebûn-küş : düşkün öldüren; fırsat düşkünü.

keş ::: "çeken" mânâsında son ek.

keş ::: "çeken" manasında son ek , (keşiden) çekmek fiilinin emir kökü , birleşik kelimeler de yapılır , mesela: cefa-keş : cefa çeken , esrar-keş : esrar çeken , esrar içen serseri , yoğurt peyniri , yağsız adi peynir , akılsız , kolay aldanır , ahmak

kiş ::: (f. i.) satranç oyununda bir taşı zorlama.

-küş ::: (f. s.) öldüren, öldürücü. Düşman-küş : düşman öldüren. Merdüm-küş : adam öldüren. Zebûn-küş : düşkün öldüren; fırsat düşkünü.

keş ::: aptal, ayyaş, esrarkeş

KEŞ :::