KESiR ::: Çok. Bol. Kesret üzere olan. * Türlü. Çeşitli.

KESiR ::: (C: Kesrâ) Parçalanmış, dağıtılmış. Kırılmış.

kesîr ::: (a. s. kesret'den.) : 1) çok, çok olan, bol. (bkz. : kâsir).

kesîr-ül-ahbâb ::: bildikleri, tanıdıkları çok olan.

kesîr-ül-evlâd ::: çocukları çok olan.

kesîr-ül-ezhâr ::: çiçekleri çok olan nebat.

kesîr-ül-ıyâl ::: aile efradı kalabalık olan. 2) sık olan, çok defa olan.

kesîr-ül-ınâl ::: malı çok, bol olan.

kesîr-ül-vuku' ::: çok ve sık vukuu' bulan.

kesîr ::: (a. s.) : kırılmış.

kesr ::: (a. i. c. : küsur) : 1) kırma, kırılma, paralama.

kesr-i hatır ::: hatır kırma.

kesr-i şeref ::: şeref kırma. 2) bozma, halel getirme. 3) a. gr. bir harfin esre i okunması. 4) mat. kesir.

kesr-i âdî ::: mat. bayağı kesir.

kesr-i a'şârî ::: mat. * ondalık kesir.

kesr-i basit ::: mat. basit kesir, sureti (*pay'ı) mahrecinden (* paydasından) küçük kesir : 2/5 gibi.

kesr-i munzam ::: vergi veya resme belirli bir ölçüde yapılan ilâve.

kesr-i mürekkeb ::: mat. * birleşik kesir, mahreci (paydası) : suretinden (pay'ından) küçük kesir : 5/4 gibi. 5) anat. kemik kırılması.

kesîr ::: çok, bol.

kesir ::: kırılmış.

Kesir :::

1. Bir birimin bölündüğü eşit parçalardan birini veya birkaçını anlatan sayı.

kesîr ::: çok , bol

kesir ::: kırılmış

kesîr ::: ‬çok

kesîr ::: bol

kesîr ::: (a. s.) kırılmış.

kesir ::: küsur

KESİR :::