kıt'a ::: (a. i. c. : kıtaat) : 1) parça, bölük, cüz.

kıt'a-i arz ::: yeryüzü parçaları.

kıt'a-i cesîme ::: büyük parça. 2) arazî, memleket ülke.

kıt'a-i muhayyel ::: tasarlanmış kıt'a. 3) askerî birlik. 4) ed. en az iki beyitten meydana gelen ve 1 ve 3 üncü mısraları kafiyeli olan şiir.

kıt'a-i kebîre ::: ed. iki beyitten fazla olan kıt'a.

kıt'a-f dâire ::: geo. dâire parçası, dâire kesmesi.

Icıt'ai küre ::: geo. küre kesmesi.

kıtâ ::: kara parçası, şiir parçası.

Kıta ::: Divan şiirinde ilk beytinin dizeleri birbiriyle uyaklı olmayan, en az iki, en çok on iki beyitten oluşan nazım biçimi.

kıt'a ::: parça , kısım

kıtâ ::: kara parçası , şiir parçası

kıt’a ::: ‬parça

Kıta ::: (a. i.) 1) kat'etme, kes me. 2) geo. dâireden bir kıt'a, bir parça, bir kes me, fr. segment. kıtâ-ı dâire geo. dâire parçası, dâire kesmesi.

kıta ::: parça, tane