IYAL ::: Fık : Bir adamın üzerine nafakasını vermek vacip olan, kendilerini geçindirdiği kimseler.

iyâl ::: (a. i.) : (bkz. : lyâl).

Iyâl ::: (a. i.) : 1) bir kimsenin geçindirmek zorunda olduğu kimseler. 2) kadın, eş. (bkz. : zevce). Evlâd ü lyâl : çoluk çocuk. Kesîr-ül-ıyâl : geçindirmek zorunda bulunduğu kalabalık bir ailesi olan. (bkz. : h6rende-gân).

ıyâl ::: bir kimsenin geçindirmek zorunda olduğu kişiler.

IYaL ::: Iyâl için yapılacak masraflar, yiyecek, giyecek ve ev olup, şehrin âdetine, piyasaya, akrabâ ve arkadaşlara göre ayarlanır. Zamâna ve hâle göre değişir. Her memlekette başkadır. (İbn-i Âbidîn)

Ehl-ü ıyâlin rızâ ve gönüllerini almak için, haram işliyerek âhiret azâbını ihtiyâr eden (tercîh eden) kimsenin bu yaptığı akla uygun değildir. (İmâm-ı Rabbânî)

iyâl ::: hanım , eş

ıyâl ::: eş , hanım

ıyâl ::: ‬eş

ıyâl ::: hanım

iyâl ::: (a. i.) (bkz. : lyâl).

Iyâl ::: (a. i.) 1) bir kimsenin geçindirmek zorunda olduğu kimseler. 2) kadın, eş. (bkz. : zevce). Evlâd ü lyâl : çoluk çocuk. Kesîr-ül-ıyâl : geçindirmek zorunda bulunduğu kalabalık bir ailesi olan. (bkz. : h6rende-gân).

IYAL :::