UMUM ::: Umumi olmak. Hep, bütün, cümle, herkes.

umum ::: (a. i.) : 1) umûmî (*genel) olma. 2) hep, bütün, cümle, herkes. 3) bütün insanlar, bütün halk.

umûm ve huscs-ı mutlak ::: mant. yalnız biri ötekinin bütün efradını câmî olan iki kelime arasındaki nisbet : "her insan canlı olma bakımından hayvandır, fakat her hayvan insan değildir. . " gibi.

umûm ve husus min vech ::: mant. bir maddede toplanıp, iki maddede ayrılan iki kelime arasındaki nisbet : "insan", "beyaz" gibi.

amm ::: (a. i. c. : ammât) : amca.

umum ::: bütün, herkes.

Umum :::

1. Bütün, tüm, kamu
   Örnek: Onun umum kumandanlığı, boş çöller içinde bedevi şeyhlerine verilen fahri paşalıklar gibi bir şey idi. F. R. Atay


2. Herkes, halk, ahali
   Örnek: Üçü de kısa bir boyun kırışıyla umumu selamladılar. P. Safa

umum ::: bütün , hep , herkes

umûm ::: genel , bütün , herkes , halk

amm ::: ‬amca

umûm ::: ‬genel

umûm ::: halk

umûm ::: tüm

amm ::: (a. i. c. : ammât) amca.

umum ::: ahali, bütün, halk, herkes, kamu, tüm

UMUM :::