SiN ::: Çin. * Kirli olan ve kokan deve yünü.

sin ::: () : (bkz : sinn).

Sîn ::: (a. h. i.) : Cin.

sinn ::: (a. i. c. : esinne, esnan, esünn) : 1) diş. (bkz. : dendân). 2) yaş, ömrün derecesi. Cezr-üs-sinn : diş kökleri. Hadâset-i sinn (yaş tazeliği) : gençlik. İnficâr-ı sinn : ağızda ilk dişlerin çıkışı. Lebb-üs-sinn : hek. dişin hassas olan kısmı. Tahdîd-i sinn : vaş haddi. Tâc-üs-sinn : hek. dişin, etden dışarı çıkmış kısmı. Unk-üs-sitın : d'şin kökü ile, etten dışarı çıkan kısmı arasındaki yer.

sinn-i buhran ::: (bkz. : sinn-i ye's)

sinn-i cevânl ::: onbeş yaşından otuz yaşına kadar geçen ömür.

sinn-i kühûlet ::: otuz yaş ile elli yaş arasındaki zaman.

sinn-i lâhime ::: zool. *etobur dişi.

sinn-i nâbî ::: köpek dişi.

sinn-i sabâvet ::: doğduğu zamandan erginlik çağına kadar geçen onbeş yıllık zaman.

sinn-i sâmit ::: gr. *dişsel, diş sessizi, fr. dentaie.

sinn-i şebâb ::: yedi yaşından onbeş veya yirmi yaşına kadar olan zaman.

sinn-i seyhûhet ::: elli yaşından sonraki zaman.

sinn-i temyiz ::: ayırdetme yaşı.

sinn-i tufûliyyet ::: süt dişlerinin düşmesiyle on-. arın yerine sabit dişlerin çıkmıya başladığı zaman, [insanlarda hayâtın yedinci senesid'r]

sinn-i vukuf ::: duraklama yaşı.

sinn-i ye's ::: kadınların âdetten kesildiği yaş. [en çok 45-50 yaş arasında olur]

Sin :::

1. Ölü gömülen yer, gömüt, mezar, kabir, metfen, makber
   Örnek: Sana ibret gerek ise / Gel göresin bu sinleri. Yunus Emre


2. Yaş (I)
   Örnek: Hoş uyanık da olsam, biz sindekileri artık erkekten saymazlar ya... H. Taner


3. 1. Yunanca ile anlamına gelen ön ek. 2. Nükleosit konformasyonu yani nükleik asitte baz biriminin şekerin etrafında C-N glikozit bağını eksen olarak kullanarak dönmesi olayı. Polinükleotitlerde bazların kütle hâlinde şeker fosfat iskeleti etrafında dönmesi. 3. Birbirine sıkı sıkıya bağlı bulunan iki radikalin zıt pozisyonu.Dgr.: Yun. syn: ile

sin ::: yaş , diş

sinn ::: yaş , diş

sîn ::: çin , kirli olan ve kokan deve yünü

sin ::: ‬yaş

sin ::: diş

sinn ::: ‬yaş

sinn ::: diş

Sin ::: Yaşanılan süre

sîn ::: (a. ha.) 1) Osmanlı alfabesinin on beşinci harfi olup

sin ::: () (bkz : sinn).

Sîn ::: (a. h. i.) Cin.

Sin ::: Yaşanılan süre

sin ::: kabir, mezar, yaş

sin :::

SÎN :::