SAi ::: Çalışan. * Devletçe posta idaresinin kurulmasından evvel mektup ve emanet götürüp getiren kimseler. * Bir yere vâli olan. * Cemaat başı. * Yan yan giden. * Hızlı yürüyen. * Koğuculuk yapan.

"); sa'y ::: (a. i. c. : mesaî) : 1) çalış, çabalama, gayret, emek. 2) geçinmek için iş işleme. 3) koşma, yürüme [hac'da "safa" ile "Merve" arasında]

sa'y-i belîğ ::: emek harcayıp gereği gibi çalışma.

sa'y-i mîrî ::: devlet adına alınan eşya ile müta-hitlerin taahhüt bedellerinden indirilen kısımlar.

Sai ::: Dört çeşit zekât malından ikisine yâni zekât hayvanları ile topraktan elde edilen mallara (Emvâl-i zâhire) denir. Bunların zekâtlarını sâî toplar. Hükûmet, bu toplanan malları (ve âşir) denilen me'murların yolcu tüccarlardan aldıkları zekâtı beyt-ül-mâl denilen devlet hazînesinde saklayıp, yedi sınıftan herbirine sarf eder. (İbn-i Âbidîn)

sâî ::: çalışan , kovalayan

sai ::: çalışan , devletçe posta idaresinin kurulmasından evvel mektup ve emanet götürüp getiren kimseler , bir yere vali olan , cemaat başı , yan yan giden , hızlı yürüyen , koğuculuk yapan

sa’y ::: ‬çalışma

sa’y ::: çaba gösterme

saiy ::: ‬çalışma

saiy ::: çaba

sâî ::: (a. s. sa'y'den. c. : sâûn) 1) çalışan. 2) hızlı yürüyen. 3) haberci; haber götüren; koğuculuk eden. sâi-bi-l-fesâd : ortalığı birbirine katan fesatçı.

sa'y ::: (a. i. c. : mesaî) 1) çalış, çabalama, gayret, emek. 2) geçinmek için iş işleme. 3) koşma, yürüme [hac'da

SAİ :::