iHKaM ::: Manen tahkim etmek. Sağlamlaştırma. Muhafaza ile fesaddan menetmek.

Ahkâm ::: (a. i. hükm'ün c.) : 1) emirler, hükümler, (bkz. : ahid, ahid - nâme).

ahkâm - ı adalet ::: adalet hükümleri.

ahkâm - ı adliyye ::: adalete âit, adaletle ilgili hükümler, emirler, tesirler; 2) adliye nezâretinin eski adı.

ahkim - ı asr ::: asrın hükümleri.

ahkâmı nusret ::: zafer hükümleri. 2) kanunlar. 3) yıldızlardan ve başka görünenlerden çıkarılan mânâ.

ahkâm - ı şahsiyye ::: huk. şahsî statü, fr. statut personnel.

ihkâm ::: (a. i. hakem ve tah. kîm'den.) : muhkem kılma, sağlamlaştırma. ["İhkâm" maneviyatta, "tahkim" maddiyatta kullanılır].

ihkâm ::: sağlamlaştırma.

ahkâm ::: hükümler , kanunlar

ahkam ::: hükümler

ihkâm ::: sağlamlaştırma

ahkâm ::: ‬hükümler

ihkâm ::: (a. i. hakem ve tah. kîm'den.) muhkem kılma, sağlamlaştırma. [

İHKÂM :::