redd ::: (a. i.) : 1) geri döndürme, döndürülme, geri çevirme, çevirilme; kabul etmeme; kabul edilmeme. 2) tanımama, inkâr etme. 3) huk. çürütme, cerhetme, iptal etme. redd-i cevâb : cevab verme, karşılık verme.

redd-i fıtık ::: kasık çıkığını yerine koyma.

redd-i hâkim ::: huk. hâkimi istememe, kabul etmeme, reddetme.

redd-i kelâm ::: söze îtirâz etme, karşılık verme.

redd-i selâm ::: verilen selâmı alma, selâma karşı selâm verme.

redd-i matla' ::: ed. matlaın bir mısraını gazelin sonunda tekrarlama.

redd-i mısra ::: ed. gazel maktaındakilerden başka bir mısraı maktada tekrarlama.

redd-ül-acz an-is-sadr ::: ed. bir fıkra veya mısraın sonunda zikrolunan ikinci kelimeyi, fıkranın veya mısraın evvelinde söyleme san'atı. Meselâ : "ey vücûd-i kâmilin esrâr-ı hikmet (masdarî) * (masdarı) zâtin olan eşya sıfatın (mazharı) * (mazharı) her hikmetin. . . " gibi.

red ::: kabul etmeme.

Red :::

1. yadlama.

red ::: reddetme , kabul etmeme

redd ::: geri çevirme , inkar etme

redd ::: ‬geri çevirme

redd ::: inkar etme