iCAZET ::: İzin. Müsaade. Şehadetname. Diploma. "Olur" demek. Destur vermek. İlmî ehliyet. Reva görmek.

icazet ::: (a. i.) : 1) izin, ruhsat. 2) diploma.

icâzet-i kavliyye ::: huk. bir kimsenin bir şey hakkında : "izin verdim" demesi.

icâzet-i küllî ::: [evvelce] Osmanlı serdarlarına ve sefirlerine musâlaha, muahede akdi ve şâir işler hakkında verilen me'zûniyet.

ieâzet-i lahika ::: huk. bir kimsenin önce izni olmadığı halde, yapıldıktan sonra bir şeyi kabul ve tasdik etmesi.

icâzet ::: izin.

iCaZET ::: İcâzet verilecek talebenin bâtınının (kalbinin) iyi hâllere kavuşmuş olması, kötü huylardan temizlenmiş, iyi huylarla süslenmiş olması, sabr, tevekkül (sebeplere yapıştıktan sonra, işini Allahü teâlânın taktirine bırakma), kanâat, rızâ, teslîmiyet sâhibi olması ve dünyâya düşkün olmaması lâzımdır. (Abdullah-ı Dehlevî)

iCaZET ::: İcâzet verilecek talebenin bâtınının (kalbinin) iyi hâllere kavuşmuş olması, kötü huylardan temizlenmiş, iyi huylarla süslenmiş olması, sabr, tevekkül (sebeplere yapıştıktan sonra, işini Allahü teâlânın taktirine bırakma), kanâat, rızâ, teslîmiyet sâhibi olması ve dünyâya düşkün olmaması lâzımdır. (Abdullah-ı Dehlevî)

İcazet :::

1. İzin, onay, onaylama.


2. Diploma.


3. onay. ~ vermek: onaylamak.

icâzet ::: diploma , izin , mezuniyet belgesi

icâzet ::: ‬izin

icâzet ::: mezuniyet belgesi

icâzet ::: diploma

icazet ::: Müsaade, ruhsat, mümeyyiz küçüklerin kendiliklerinden yaptıkları borçlandırıcı işlemleri velî veya vasîlerince sonradan verilen izin, müsaade.

İcazet ::: İzin; ruhsat, diploma

icazet ::: diploma, izin, müsaade, onay

icazet :::

İCAZET :::